நிறுவனங்கள் தோல்வியடைவதற்கு பல காரணங்கள் உள்ளன. மிகமுக்கிய காரணம், நிறுவனங்கள் பணியாளர்கள் தங்கள் கடமைகளை வழங்குவதை நம்புவதில்லை அல்லது எந்த சிந்தனை செயல்முறையும் இல்லாமல் பணியாளர்களை பணிக்கு அமர்த்துவது போன்று செயல்படுகின்றன. அத்தகைய நிறுவனங்கள் குறுகிய காலத்தில் நன்றாகச் செயல்படுவதாக தோன்றிடும் ஆனால் விரைவில் அவை தோல்வியடைக்கூடும். ஒருவரின் விருப்பமான சிந்தனை அல்லது மனநிலை ஊசலாடுவது போன்றதை விட வலுவான அடிப்படைகளில் நிறுவனத்தின் கட்டமைப்பானது கட்டமைக்கப் பட வேண்டும். சில நேரங்களில் நிறுவனங்கள் தங்கள் மனிதவளத்தை ஒரு சொத்தினைக் காட்டிலும் ஒரு பொறுப்பாகக் கருதுகின்றன. ஊழியர்களுக்குச் செலவழிக்கும் பணத்தைப் பற்றி அதிகம் கவலைப்படும் அவர்கள், தங்கள் ஊழியர்களிடம் இதைச் சொல்லி, பெரும்பாலான நேரங்களில் அவர்களைத் திட்டித் தாழ்த்திக் கொண்டே இருக்கின்றன. அத்தகைய நிறுவனங்களில் பணியாளர்கள் தேவையற்றவர்களாக உணர்கின்றன,அதனால் துவக்கத்தில் பெரியஅளவு வருவாய் ஈட்டக்கூடிய பணியாளர்கள் பணியில் சேர்ந்து இருப்பார்கள் ஆனால் நாளடைவில் பணியாளர்கள் விலகிகொண்டே இருப்பார்கள் இறுதியில், நம்பக்கூடிய அல்லது பொறுப்பான பணியாளர்கள் யாரும் எஞ்சியிருக்க மாட்டார்கள். ஒரு வணிகமுத்திரையை உருவாக்குவதற்கான புதிய ஆலோசனைகளை எண்ணங்களைப் பற்றி ஒருவர் நெகிழ்வாக இருக்க வேண்டும். நிறுவனம் வெற்றிபெற நமக்கு "ஆமாம் சாமிகளே" தேவையில்லை.
நான் சில மாதங்கள் மட்டுமே பணியாற்றிய ஒரு நிறுவனத்தைப் பற்றிய ஒரு சிறிய கதையைச் சொல்கிறேன். "நான் ஒரு லாலா நிறுவனத்தில் பணிபுரிந்தேன், அங்கு லாலாஜி ஒவ்வொரு நாளும் ஒவ்வொரு புதியதான விதியை உருவாக்குவார். மேலும் லாலாஜியின் மனநிலை மகிழ்ச்சியாக இருந்தால், அவருடைய நிறுவனத்திலுள்ள எல்லோரும் நிம்மதியாக இருப்பார்கள், அதற்கு நேர்மாறாக இருக்க வேண்டும். நிதிப்பிரிவுதலைவரை, ஒரு நாள் நான் கேட்டுக் கொண்டேன். எங்கள் குழுவில் பணிச்சுமை அதிகரித்து வருவதால், எனக்கு புதிய கணக்காளர் ஒருவர்தேவை என்று லாலாஜி கூறினார்.அடுத்த நாள் எனக்கு துனைக்கு ஆயுர்வேத மருத்துவர் ஒருவர் நியமிக்கப்பட்டார், அவருக்குக் கற்பிக்க எனது குழுவில் இருந்து ஒருவரை நியமிக்கச் சொன்னார்கள்ஆனால் எங்களுக்கு. கணக்குபதிவுதெரிந்த ஒரு நபர் தேவை, ஆனால் அவர் "அவளுடைய வாழ்க்கை துக்கங்கள் நிறைந்தது, நாங்கள் அவளுக்கு உதவ வேண்டும்". அடடா அந்த பெண்ணுக்கு தனி அறை கொடுக்கப்பட்டது, என் குழுவில் உள்ள அனைவரும் அவளைப் பார்த்து பொறாமைப்பட ஆரம்பித்தனர், அது மேலும் குழப்பத்தை உருவாக்கியது. ஒரு நாள் லாலாஜி முடிவு செய்தார். அவருடைய நிறுவனம் பங்கு்ச்சந்தையில் பட்டியலிடப்பட வேண்டும், அதற்கான பொறுப்பு என்னிடம் ஒப்படைக்கப்பட்டது. பட்டியலிடத் தொடங்குவதற்கான ஆவணங்களை ஏற்பாடு செய்ய எனது குழுவுடன் 15 நாட்கள் அயராது உழைத்தேன். திடீரென்று லாலாஜி இந்த நிறுவனத்தை LLP ஆக மாற்றுவோம் என்று கூறினார். கடவுளே! என அயர்ந்து துக்கத்துடன் ஏன்? என வினவியபோது அவர் அது நன்றாக இருக்கும் என்று அவர் கூறினார்.லாலாஜிக்கு ஒருஆமாம் சாமி ஒருவன் இருந்தால் போதும் லாலாஜி சொல்வதை எல்லாம் ஆமம் என ஒத்துக்கொள்ளும் ஒரு மனிதர் இருந்தார். இளங்கலை(BA)., படித்த இவர், நிறுவனத்தின் பொது மேலாளராக பதவி உயர்வு பெற்றார். லாலாஜி அவரிடமிருந்து என்ன வேண்டுமானாலும் செய்ய வேண்டும் என்பதே அவரது கடமை. அது அவரது வீட்டிற்கு மளிகைப் பொருட்களை ஏற்பாடு செய்வதாக இருந்தாலும் சரி அல்லது விருந்துகள் ஏற்பாடு செய்வதாக இருந்தாலும் சரி. அப்போது லாலாஜியின் தம்பி ஒருவர் இருந்தார், அவரை லாலாஜி நம்பமாட்டார். அங்கும் இங்கும் அலைவதைத் தவிர அவர் ஏன் நிறுவனத்தில் இருக்கிறார் என்பது யாருக்கும் தெரியாது. லாலாஜி தன்னுடைய நிறுவனத்தல் யாரையும் பணியில் சேர்ப்பதற்கோ பணிநீக்கம் செய்வதற்கோ லாலாஜிக்கு எந்தவொரு ஆலோசனையும் தெரிவிக்க யாரும் அனுமதிக்கப்படவில்லை, ஏனெனில் லாலாஜி இந்த உலகில் தன்னை தவிர அனைதையும் அறிந்தவர்யாரும் இல்லை என்றுஇருப்பவர். லாலாஜி வருமான வரி அல்லது சசேவ(GST) சட்டங்களை தானே நிர்வகிப்பார். வருமான வரி அல்லது சசேவ(GST) விதிகளுக்கு எதிரானது என்று நான் அவரிடம் கூறினால், "இது என்னுடைய நிறுவனம். நான் என்ன செய்தாலும் அதனுடைய விளைவுகளை நான்மட்டுமே அனுபவிப்பேன்" என்பதுதான் அவரது பதில். ஆனால் ஏதாவது அறிவிப்பு வந்தால் லாலாஜியிடம் இருந்து அவரது ஊழியர்களுக்கு பொறுப்பு மாற்றப்பட்டு, அவர்கள் திட்டுவாங்குவார்கள். லாலாஜியின் விருப்பப்படி சம்பளத்தைக் குறைத்து, ஊழியர்களுக்கு அபராதம் விதிக்கும் ஒரு மனிதவள மேலாளரும் அவரிடம் இருந்தார்." கடைசியில், எனது ஒரு மாதச் சம்பளத்தைக் கூட ஒப்படைத்துவிட்டு, "அமைப்புகள் எப்படி இயங்கக் கூடாது" என்ற பாடத்துடன் சர்க்கஸ் கூடாரம் போன்ற அந்த நிறுவனத்தை விட்டு வெளியேறினேன்.
