இந்தியாவை ஆங்கிலேயர்கள் ஆட்சி செய்து கொண்டிருந்த காலத்தில் கிராமத்து விவசாயி ஒருவர் தன்னுடைய குடும்பத்திற்கு தேவையான பயிரிடும் நிலமாக மேம்படுத்தி கொள்வதற்காகஅருகிலிருந்த காட்டினை அழித்து தயார்செய்து கொண்டிருந்தார் கடைசியாக நிலத்தை திருத்திடும் பணிமுடியும் நேரத்தில் அவர் பயன்படுத்திகொண்டிருந்த கருவியானது நிலத்தில் சிக்கிக்கொண்டு எவ்வளவு முயற்சிசெய்தும் வெளியில் எடுக்க முடியாமல் தடுமாறி கொண்டிருந்தார் இருப்பினும் கடைசிமுயற்சியாக அந்த கருவியை எடுப்பதற்கு அவ்விடத்தை சுற்றி ஆழமாக பள்ளம் வெட்டியபோது ஒரு பெட்டி ஒன்று கிடைத்தது அதனை கடும் முயற்சிசெய்து திறந்து பார்த்தபோது அந்த பெட்டிநிறைய பளபளவென மின்னிடும்கருமைநிறகற்கள் இருந்தன சே இதனை சாப்பிடவா முடியும் கடுமையாக பள்ளம் வெட்டி இந்த பெட்டியை எடுத்தது வீண் வேலை இதனை வேறு என்னசெய்வது என அவ்விடத்திலேயே வைத்து சென்றார்
பின்னர் அந்த நிலத்தினை உழுது பயிரிட்டார் விவசாய பயிர்களும் நன்கு முளைத்து விளைந்தன அந்நிலையில் ஏராளமாக காட்டுப்பறவைகள் அவருடைய நிலத்தில் விளைந்த தானியங்களை திண்பதற்கு வந்து சேர்ந்தன உடன் அந்த விவசாயி அவைகளை விரட்டுவதற்காக கருவி ஒன்றினை செய்து அதில் நிலத்தை திருத்தும் போது கிடைத்த பெட்டியிலிருந்த கற்களில் ஒவ்வொன்றாக வைத்து வீசி எறிந்து பறவைகளிடமிருந்து பயிர்களை பாதுகாத்தார்
இவ்வாறாக அவர் கண்டெடுத்த பெட்டியின் கற்களை காலிசெய்து கடைசியாக ஓரிரு கற்கள் மட்டுமே இருந்த நிலையில் அருகிலிருந்த நகரத்தில் இருந்த வந்தஒருவர் ஐயா அந்த கற்களை இவ்வாறு விணாக்கவேண்டாம் அதனை நான் விலைக்கு வாங்கி கொள்கின்றேன் ஒவ்வொன்றிற்கும் 100 டாலர் கொடுக்கின்றேன் எனக்கூறியபோது அந்த விவசாயி மறுத்தார் மீண்டும் மேலும் நூறு டாலர் சேர்த்து 200 டாலர் கொடுக்கின்றேன் எனக்கூறியபோது அந்த விவசாயி மீண்டும்மறுத்தார். இவ்வாறே அந்த கற்களுக்கான விலையாக நூறு நூறு டாலராக உயர்த்தி கொண்டே சென்று கடைசியாக 1000 டாலர் கொடுப்பதாக கூறியபோது அந்த விவசாயி சரிஎன ஏற்றுகொண்டார்
உடன் எத்தனை கற்கள் இருக்கின்றன சரிபார்த்திடுங்கள் இந்த கற்கள் மதிப்புமிக்க வைரகற்களாகும் இந்த கற்களுக்கான தொகை நாளை எடுத்துவருகின்றேன் தொகையை வாங்கி கொண்டு என்னிடம் அந்த கற்களை கொடுத்தால் போதும் என உறுதியளித்து சென்றார்
அந்த விவசாயி மிக அதிக வருத்தத்துடன் ஐய்யய்யோ நான் என்னசெய்வேன் கடைசியாக இந்த ஒன்று மட்டுமே மிஞ்சியுள்ளதே ஐய்யய்யோ இந்த பெட்டிநிறைய கற்களாக இருந்ததே அவ்வளவும் இருந்தால் பெரிய கோடீசுவரணாகியிருப்பேனே என அழுது புலம்பினார் அழுது புலம்பி என்ன செய்வது வீசியெறிந்த கற்கள் கிடைக்கவா போகின்றன
அதேபோன்ற நாம் கூட நம்முடைய வாழ்க்கையில் நமக்களிக்கபபட்ட அருமையான விலைமதிப்பற்ற நம்முடைய வாழ்நாளின் பலநாட்களை வீணாக்கி வருகின்றோம் அதனை தவிர்க்க இன்றுமுதல் நம்முடைய வாழ்நாளில் மிகுதி இருக்கின்ற நாட்க ளையாவது பயனுள்ளதாக ஆக்கி மகிழ்ச்சியுடன் வாழ உறுதிகொள்வோம்
கருத்துகள் இல்லை:
கருத்துரையிடுக